W ostatnim czasie całą gminę zalała ulotka, nazwana „gazetą informacyjną”. Nie byłoby w tym nic dziwnego (mamy wszak wolność wypowiadania się), gdyby nie to, że „pisemko” jest w całości anonimowe. Nie ma podanego składu redakcji, żaden z artykułów nie jest podpisany, brakuje też informacji o tym, kto jest wydawcą. Powstaje zasadnicze pytanie: dlaczego osoby, które je wydały i zapłaciły za jego wydanie ukrywają swoją tożsamość?

Uprzejmie donoszę…

Większość informacji to kłamstwa, przeinaczenia faktów i dopowiedzenia. Każdy kto miał do czynienia z wyssanymi z palca informacjami na swój temat, wie jak trudno jest się bronić ze zmasowanym atakiem półprawd i insynuacji. Po lekturze tych stron na kredowym papierze nie sposób oprzeć się wrażeniu, że ktoś wyszedł zgodnie z taktyką „obrzućmy przeciwników błotem – zawsze coś się przylepi”. Brakuje tam rzeczowej polemiki, dyskusji na argumenty – mamy nieprawdziwe informacje, oczernianie przeciwników, snucie aluzji bez podpisu. Widać, że ktoś chce prowadzić tylko politykierstwo, jednak brakło mu odwagi, by wziąć odpowiedzialność za własne słowa.

„Ten uczynił, czyja korzyść”

Łacińska sentencja mówi: Is fecit, cui prodest (ten uczynił, czyja korzyść). Starożytna zasada dochodzenia karnego w sądowym podejściu oznacza: „Ten jest sprawcą przestępstwa, komu przyniosło ono korzyść”. Należy zatem zadać pytanie: komu przynosi „korzyść” oczernianie, insynuowanie i przeinaczanie faktów dotyczących Wójta Gminy Mogilany i Rady Gminy Mogilany? Odpowiedź jest prosta: to opozycja wobec obecnych władz gminy.

Czy mamy odpowiedź na pytanie za czyje pieniądze powstała ta „gazetka”? Po lekturze zaledwie kilku stron widać też jasno, kto aktualnie jest „uosobieniem cnót wszelakich” tego środowiska.

Jedyną wychwalaną osobą jest radny Jerzy Przeworski. Wcześniej opozycja gromadziła się wokół Grzegorza Stokłosy, byłego przewodniczącego Rady Gminy Mogilany (który wraz z ósemką radnych doprowadził do paraliżu poprzednią radę, wskutek czego straciliśmy miliony zewnętrznych funduszy, a później sromotnie przegrał wybory na wójta).

„Po trupach do celu”

Radny Przeworski, sądząc po jego aktywności w prezentowaniu pism, zdjęć i poparcia polityków rządzącej partii, przymierza się (lub „jest przymierzany”) do kandydowania na stanowisko Wójta Gminy? To tylko przypuszczenia, ale wielu mieszkańców widzi, jaki ma pęd do kariery! Wydaje się, że jest to chęć zrobienia kariery za wszelką cenę, czyli: „Po trupach do zwycięstwa”.

Obłuda

Na koniec kilka zadań na temat postępowania radnego Jerzego Przeworskiego w stosunku do wyborców i Wójta Piotra Piotrowskiego oraz pozostałych radnych. Przeworski w ostatnich wyborach samorządowych kandydował na stanowisko radnego gminy z Komitetu Wójta Piotra Piotrowskiego. Bezpośrednio po tym jak został radnym gminy, stał się krytykiem Wójta, czyli przeszedł do opozycji. Dlaczego tego nie uczynił przed wyborami i nie startował w wyborach z własnego komitetu wyborczego? Odpowiedź raczej nasuwa się sama – mógłby nie zostać wybrany na radnego. Zapytają Państwo skąd to przypuszczenie? Świadczą o tym wyniki wyborów w naszej Gminie. Radnymi zostali tylko kandydaci startujący z komitetu Wójta Piotrowskiego, bo mieszkańcy mieli dość niszczącej wszystko opozycji. Tak więc radny zachował się w stosunku do Wójta, jak krętacz. Jedno mówił, a drugie zrobił. Czy taka osoba jest godna zaufania? Jedno jest pewne: mieszkańcy w wyborach nie zaufali nikomu z opozycji; jej rolę po wyborach przejął radny Przeworski.

Tylko kariera!

Wielu z nas gorszy postępowanie i jesteśmy wściekli na polityków, którzy w trakcie kadencji zmieniają barwy polityczne. I słusznie, bo otrzymując nasz głos, zyskują nasze zaufanie;  przechodząc do obozu politycznego, na który my nie głosowaliśmy i któremu się sprzeciwialiśmy – tracą je.

Czy warto za wszelką cenę, kosztem swojego autorytetu i honoru, dążyć do objęcia stanowiska, które  powinna piastować osoba uczciwa i prawdomówna… Przemyślmy to…

Grzegorz Nędza
prezes stowarzyszenia

Artykuł z Gazety DNGM nr 1/2023 (marzec) – my w pełni odpowiadamy za swoje słowa i bierzemy za nie odpowiedzialność – czytaj całość numeru klikając TUTAJ.