Nie czyń drugiemu , co Tobie niemiłe…
Świat otaczający człowieka można traktować jako zespół obiektów,między którymi dokonuje się nieustanny obieg informacji – tych dobrych i tych złych. Takich, które radośnie łaskoczą nasze ego i takich, które brutalnie i bez skrupułów nas niszczą.
Rzeczą oczywistą jest, że ludzie różnią się pod wieloma względami, a mimo wszystko, potrafią ze sobą kulturalnie rozmawiać, komunikować się w różnych sprawach, dyskutować, a nawet osiągać kompromisy. Niestety nie u nas!
Manipulacje, fałszywe informacje oraz wulgarne ataki skierowane personalnie zadziwiają i mają na celu odwrócenie uwagi od spraw najistotniejszych. Powtórzę za Grzegorzem Nędzą, który regularnie doświadcza takich sytuacji:
– ,,Boli mnie nie atak na moją osobę, ale odwracanie uwagi od naprawdę ważnych problemów. Mieszkańcy gminy nie oczekują personalnych rozgrywek i sensacji wokół mojej osoby, ale konkretnej informacji na określony temat.”
Różnie to bywa z inteligencją człowieka, można dywagować, czy u niektórych ludzi jest wrodzona, czy też nabyta, ale jaka by ona nie była, to kultura i odpowiedzialność za własne słowa obowiązują każdego.
Pożyteczne rady dla piszących:
- Jeśli piszesz, oceniasz, opiniujesz – pisz o sprawie, problemie, a nie o człowieku, bądź jego osobistych problemach.
- Jeśli dajesz rady innym, zrób to szczerze, delikatnie, żeby nie bolało – przecież też nie lubisz jak boli.
Jeśli wydajesz opinie o innych, stawiasz diagnozę o stanie zdrowia jakiegoś człowieka – podpisz się, udostępnij swoje kompetencje, a opinia będzie bardziej wiarygodna.
Miej odwagę i pisz prawdę! Nawet małe dzieci wiedzą, co to odwaga cywilna.
Powyższe przykłady to cytaty pochodzące z sms-ów przysyłanych do Grzegorza Nędzy przez internet lub anonimowych wypowiedzi na forach internetowych
na jego temat.
Kulturalna rozmowa, wzajemny szacunek, kompromis i odpowiedzialność za własne słowa przyniosą zdecydowanie więcej pożytku, niż regularne ataki – np. na osoby wspierające wójta gminy.
Z nadzieją zacytuję słowa R.J. Sternberga: ,,Język pozwala nam komunikować się z jedną lub z kilkoma osobami, które mówią naszym językiem.”
Byłoby wspaniale, gdyby wszyscy mieszkańcy naszej gminy mówili – a przynajmniej starali się mówić – jednym językiem, czego nam wszystkim życzę.
